تبادل
لینک هوشمند
پروانه مسین
آئینه وار! بر پا نشسته بود در پهنه لجن!
و هر دو روی آن
خط بود
خطی به سوی پوچ، خطی به مرز هیچ
..
از هم گریختیم
بر خط سر نوشت
خو نابه ریختیم.
<نصرت رحمانی _میعاد در لجن>
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
|
خانه شعری و هنری (راد) شعر و هنر
|
||||||||||||||||
|
|
 به نام یگانه دادار گیتی _وقتی نگاه چون تویی اینطور با من است دیگر سکوت سرد قلمرا مجاب نیست_ با درود به شما ادیبان و هنروران ارجمند به خانه ی شعری من خوش آمدین امیدوارم مطالب مورد پسند واقع بشه . مدیر وبلاگ راد
|
|||||||||||||||
 |
||||||||||||||||
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: